Verbum

гарлахва́т, -а, М -ва́це, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Той, хто груба, нахабна дамагаецца для сябе найбольшай выгады.

абляпі́цца, -ляплю́ся, -ле́пішся, -ле́піцца; зак., чым (разм.).

Абляпіць сябе чым-н.

А. гарчычнікамі.

|| незак. абле́плівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

хаме́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак. (разм.).

Станавіцца хамам, пачынаць весці сябе па-хамску.

|| зак. ахаме́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

перасі́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца; зак.

Празмерна напружваючы сілы, надарваць сябе.

Перасіліўся, падымаючы мех.

|| незак. перасі́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

перацягну́цца, -ягну́ся, -я́гнешся, -я́гнецца; -ягні́ся; зак.

Туга сцягнуць сябе чым-н.

П. поясам.

|| незак. пераця́гвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

накуро́дымець, 1 і 2 ас. не ўжыв., -міць; зак.

Вылучыць з сябе шмат куродыму, сажы; накурэць.

Лямпа накуродымела.

падхалі́мнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Паводзіць сябе як падхалім.

|| наз. падхалі́мства, -а, н. і падхалі́мнічанне, -я, н.

пракліна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго-што.

1. гл. праклясці.

2. Лаяць, асуджаць (разм.).

Праклінаю сябе за непаваротлівасць.

шарлата́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Невук, які выдае сябе за знаўцу; падманшчык, махляр.

|| прым. шарлата́нскі, -ая, -ае.

лэ́паць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што (разм.).

Лапаць, мацаць.

Л. сябе па кішэнях.

|| наз. лэ́панне, -я, н.