пракліна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго-што.

1. гл. праклясці.

2. Лаяць, асуджаць (разм.).

Праклінаю сябе за непаваротлівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)