гу́нтэр, ‑а, м.

Парода дужых верхавых коней, якіх разводзяць у Англіі для спартыўнага палявання і скачак з перашкодамі.

[Англ. huter.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дробназярні́сты, ‑ая, ‑ае.

1. З дробным зернем. Дробназярністы мак.

2. Які складаецца з дробных зернепадобных частачак. Дробназярністая парода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сенберна́р, ‑а, м.

Парода вялікіх дужых, пераважна даўгашэрсных сабак, якія маюць добры нюх, а таксама сабака гэтай пароды.

[Ад імені манастыра Saint-Bernard у Альпах, дзе гэтую пароду сабак разводзяць для аказання дапамогі падарожнікам у гарах.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трас, ‑у, м.

Горная парода вулканічнага паходжання з групы туфаў, якую дабаўляюць да цэменту для моцы і пластычнасці.

[Ням. Trass.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Масцёвы ’пародзісты’ (чэрв., Нар. лекс.). Да масць ’адборная парода’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ра́сінскі ’вышэйшага гатунку’ (Юрч.). Ад ра́са 2 ’парода’, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кара́кульскі, ‑ая, ‑ае.

У выразе: каракульская авечка — каштоўная парода авечак, шкуркі ягнят якой ідуць на выраб каракулю і каракульчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магматы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да магмы, складаецца з магмы. Магматычная парода. // Як магма; расплаўлены. Магматычны стан пароды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дог, ‑а, м.

Парода дужых сабак з кароткай поўсцю, тупой мордай і моцнымі сківіцамі, а таксама сабака гэтай пароды.

[Ад англ. dog — сабака.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыга́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да асобай пароды авечак з аднароднай тонкай воўнай. Цыгайская парода авечак. Цыгайскі баран.

[Ад ням. Ziege — каза.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)