сенберна́р, ‑а, м.

Парода вялікіх дужых, пераважна даўгашэрсных сабак, якія маюць добры нюх, а таксама сабака гэтай пароды.

[Ад імені манастыра Saint-Bernard у Альпах, дзе гэтую пароду сабак разводзяць для аказання дапамогі падарожнікам у гарах.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)