цік³, -а і -у, м.

1. -а. Дзікарослае дрэва сямейства вербенавых з моцнай драўнінай, якое расце ў лясной паласе Індыі, Індакітая.

2. -у. Драўніна гэтага дрэва, якая выкарыстоўваецца ў караблебудаванні.

|| прым. ці́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пладано́сны, -ая, -ае.

Які прыносіць, дае плады.

Пладаноснае дрэва.

|| наз. пладано́снасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дрэваапрацо́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па апрацоўцы дрэва (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разві́лісты, -ая, -ае.

3 развілінай.

Р. ствол старога дрэва.

|| прым. разві́лістасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тутаво́дства, -а, н.

Развядзенне тутавага дрэва як галіна шаўкаводства.

|| прым. тутаво́дчы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кофе́йный кафе́йны, ка́вавы;

кофе́йное де́рево кафе́йнае (ка́вавае) дрэ́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

родосло́вный радаво́дны, радасло́ўны;

родосло́вное де́рево радаво́днае (радасло́ўнае) дрэ́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прикорнево́й прыкаранёвы;

прикорнева́я часть де́рева прыкаранёвая ча́стка дрэ́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́мбравы а́мбровый;

~вае дрэ́ва — бот. а́мбровое де́рево

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дуплава́ты, -ая, -ае.

3 дуплом або некалькімі дупламі.

Дуплаватае дрэва.

|| наз. дуплава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)