цеплатэ́хніка, -і, ДМ -ніцы, ж.

1. Галіна тэхнікі, якая займаецца пытаннямі атрымання і выкарыстання цеплавой энергіі.

2. Комплекс навуковых дысцыплін па вывучэнні метадаў атрымання, ператварэння і выкарыстання цеплаты.

|| прым. цеплатэхні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патапсіхало́гія, ‑і, ж.

Галіна псіхалогіі, якая вывучае заканамернасці парушэння псіхічнай дзейнасці пры паталогіі (хваравітасці) мозгу.

[Ад грэч. pathos— хвароба і слова псіхалогія.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пладаво́дства, ‑а, н.

Галіна сельскай гаспадаркі, якая займаецца развядзеннем і вырошчваннем пладовых і ягадных раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біяаку́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Галіна біялогіі, якая вывучае галасы і гукавыя зносіны жывёл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касмаго́нія, ‑і, ж.

Галіна навукі, у якой вывучаецца паходжанне, развіццё нябесных цел і іх сістэм.

[Ад грэч. kosmogonía — паходжанне свету.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спектраме́трыя, ‑і, ж.

Галіна спектраскапіі, якая распрацоўвае метады атрымання спектраў і вымярэння спектральных характарыстык рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экзабіяло́гія, ‑і, ж.

Навуковая галіна, якая вывучае праблемы, звязаныя з магчымасцю існавання незямных форм жыцця.

[Ад грэч. éxō і слова біялогія.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электраметалу́ргія, ‑і, ж.

Галіна металургіі, якая займаецца здабываннем металаў і розных сплаваў пры дапамозе электраэнергіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бальнеало́гія, ‑і, ж.

Галіна медыцыны, якая вывучае хімічны састаў і лячэбнае ўздзеянне мінеральных вод і гразёй.

[Ад лац. balneum — лазня і грэч. logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінадакументалі́стыка, ‑і, ДМ ‑стыцы, ж.

Галіна кінематаграфіі, якая ахоплівае ўсе віды хранікальных і дакументальных фільмаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)