зняве́рыцца (у кім, чым і без дап.) сов. изве́риться (в ком, чём, в кого, что и без доп.); разуве́риться (в ком, чём); потеря́ть ве́ру (в кого, что);
ён ~рыўся ў сваі́х сі́лах — он изве́рился в свои́х си́лах;
з. ў сябра́х — разуве́риться в друзья́х
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перады́х, ‑у, м.
Разм. Тое, што і перадышка. Аднак тут у гаворку ўступаецца Чарнушка. — Дай ты чалавеку перадых. Мележ. Потым Цапка нешта нібы скаланула, ён загаварыў хутка, амаль без перадыху. Сачанка. [Дождж] усё лета хвошча без перадыху. Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цэ́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.
Абл. Кукарда. На чалавеку быў доўгі шынель без пагонаў і зімовая салдацкая шапка без цэшкі. Якімовіч. Алесь браў стрэльбу, шапку з цэшкай І нёс з шчасліваю ўсмешкай. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
подковы́рка ж.
1. (действие) падкалу́пліванне, -ння ср.;
2. (переплетение у лаптей) падплёт, -ту м.;
ла́пти с подковы́ркой падпле́ценыя ла́пці (ла́пці з падплётам);
3. перен. падкалу́пліванне, -ння ср.; шпі́лька, -кі ж.;
сло́ва не ска́жет без подковы́рки разг. сло́ва не ска́жа без шпі́лькі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спрос м.
1. (действие) запыта́нне, -ння ср.; папыта́нне, -ння ср.; патрабава́нне, -ння ср., спагна́нне, -ння ср.; см. спроси́ть 1—3;
уйти́ без спро́са пайсці́ без папыта́ння;
2. (требование на товары) эк. по́пыт, -ту м.;
спрос вызыва́ет предложе́ние по́пыт выкліка́е прапанава́нне.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кача́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.
1. Тое, што і каціцца¹ (у 1 знач.), але абазначае рух, які адбываецца ў розны час і ў розных напрамках.
Мячык качаецца па падлозе.
2. Пераварочвацца, перакульвацца з боку на бок (пра чалавека, жывёлу).
К. ў траве.
Конь качаецца па зямлі.
Дзеці качаюцца ў снезе.
3. Ляжаць без справы, без сну (разм.).
К. да раніцы ў ложку.
4. Быць хворым (разм.).
Цэлы месяц качалася з пабітай нагой (разм.).
|| наз. кача́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заво́чны, -ая, -ае.
1. Які адбываецца пры адсутнасці таго, хто мае дачыненне да справы.
Завочнае знаёмства.
2. Звязаны з навучаннем без пастаяннага наведвання лекцый, шляхам самастойнага вывучэння прадметаў.
Завочнае аддзяленне педагагічнага ўніверсітэта.
Завочнае навучанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
карпе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак. (разм.).
1. над чым і без дап. Старанна, цярпліва і доўга займацца чым-н.
К. над рукапісам.
2. перан. Жыць у пакутах, цяжкіх умовах.
Вось так карпею ўсё жыццё.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
касты́ль, -я́, мн. -і́, -ёў, м. (спец.).
1. Апора для чалавека без ног або з хворымі нагамі; мыліца.
2. Металічны шпень, які забіваецца ў шпалу для прымацавання да яе рэйкі.
|| прым. касты́льны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
крэ́мзаць, -аю, -аеш, -ае; незак., што і без дап. (разм.).
Неакуратна, невыразна пісаць або чарціць.
|| зак. накрэ́мзаць, -аю, -аеш, -ае; -аны.
|| аднакр. крамзану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.
|| наз. крэ́мзанне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)