фрахтава́льнік, ‑а, м.

Асоба або ўстанова, якая фрахтуе судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штуртра́п, ‑а, м.

Спец. Вяровачная лесвіца па карме судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шты́рбарт, ‑а, М ‑рце, м.

Спец. Правы борт судна.

[Ад гал. sterarnboard.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрахо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Самаходнае судна з электрарухавікамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ілюміна́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Круглае акно ў борце самалёта, касмічнага карабля або судна, якое герметычна закрываецца.

Глядзець праз і.

|| прым. ілюміна́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ліхтэр ’невялікае судна’ (ТСБМ). Да ліхтан (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

брандва́хта, ‑ы, ДМ ‑хце, ж.

1. Вартавое судна на рэйдзе або ў порце для назірання за выкананнем устаноўленых правіл руху караблёў, шлюпак і пад.

2. Дапаможнае судна землечарпальнага каравана.

[Гал. brandwacht.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мотабо́т, ‑а, М ‑боце, м.

Невялікае маторнае судна; маторны бот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакетбо́т, ‑а, М ‑боце, м.

Уст. Марское паштова-пасажырскае судна.

[Англ. packet-boot.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадарэ́з, ‑а, м.

Край насавой часткі судна, які рассякае ваду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)