вы́церпець сов.

1. вы́терпеть, вы́нести;

в. жу́дасны боль — вы́терпеть жу́ткую боль;

в. мно́га паку́т — вы́терпеть (вы́нести) мно́го мук;

2. (сдержаться) стерпе́ть, утерпе́ть, вы́терпеть;

я ледзь ~пеў, пачу́ўшы гэ́та — я е́ле стерпе́л (утерпе́л, вы́терпел), услы́шав э́то

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адчува́цца несов.

1. чу́вствоваться, ощуща́ться;

~ва́ецца боль у кале́не — чу́вствуется (ощуща́ется) боль в коле́не;

2. (о влиянии) ощуща́ться;

3. безл. чу́вствоваться;

~ва́ецца, што ву́чань не зразуме́ў тлумачэ́ння наста́ўніка — чу́вствуется, что учени́к не по́нял объясне́ния учи́теля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасі́ліць сов.

1. переси́лить; одоле́ть, поборо́ть;

п. сапе́рніка — переси́лить (одоле́ть) сопе́рника;

2. перен. (преодолеть чувство, ощущение) переси́лить, переборо́ть, поборо́ть;

п. боль — переси́лить (переборо́ть, поборо́ть) боль;

3. надорва́ть;

п. каня́ — надорва́ть ло́шадь;

◊ п. сябе́ — поборо́ть себя́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нудлі́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Поўны нуды, тужлівага настрою. Нудлівая песня.

2. Які наганяе нуду, сум. [Варашкін] заснуў пад непрыемны і нудлівы посвіст ветру за акном. Савіцкі.

3. Які трывожыць бесперастанку (пра боль і інш.). Застаўшыся на месцы са жменькай мужчын, Сцёпка нерухома глядзеў услед натоўпу. Нудлівы боль і злосць — не то на іх, не то на сябе, што не здолеў угаварыць [людзей]. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рані́мы, ‑ая, ‑ае.

Якому лёгка прычыніць душэўны боль, пакуты; уражлівы. Гады і нягоды сагнулі старэчую спіну, але душа маці засталася простай, чулай, лёгка ранімай. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бразгу́чы, ‑ая, ‑ае.

Які можа бразгатаць. Браў бубен я бразгучы, плоскі. Каб адагнаць і боль і страх, Я так лупіў, што адгалоскі Звіняць дагэтуль у вушах. Грачанікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жма́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Абл. Мяць, камячыць. У галаве боль, ломіць яе, крышыць. Не павярнуць вачэй. Нехта сцяў зубамі за пераноссе, цісне, жмакае... Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заця́ты, -ая, -ае.

1. Упарты, настойлівы ў ажыццяўленні чаго-н.

З. чалавек.

Зацятая барацьба.

Зацятая спрэчка.

2. перан. Працяглы, пастаянны, нязменны.

Зацятая варожасць.

З. боль.

3. Скрытны; затоены, насцярожаны.

Ён чалавек горды і з.

Зацятая маўклівасць.

4. Вельмі адданы чаму-н., заўзяты.

З. балельшчык.

|| наз. заця́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апячы́, апяку́, апячэ́ш, апячэ́; апячо́м, апечаце́, апяку́ць; апёк, апякла́, -ло́; апячы́; апе́чаны; зак., каго-што.

1. Агнём або чым-н. гарачым, едкім, пякучым і інш. пашкодзіць скуру; абпаліць, прычыніць боль.

А. руку.

А. крапівой ногі.

2. перан. Уразіць, усхваляваць.

Рэзкае слова апякло сэрца.

|| незак. апяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сказі́ць, скажу́, сказі́ш, сказі́ць; сказі́м, сказіце́, сказя́ць; скажо́ны; зак., што.

1. Перайначыць, падаць у няправільным, памылковым выглядзе.

С. думку.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Моцна змяніць (твар, знешні выгляд — ад болю, гора і пад.).

Боль сказіў твар.

|| незак. скажа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. скажэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)