вы́церпець сов.

1. вы́терпеть, вы́нести;

в. жу́дасны боль — вы́терпеть жу́ткую боль;

в. мно́га паку́т — вы́терпеть (вы́нести) мно́го мук;

2. (сдержаться) стерпе́ть, утерпе́ть, вы́терпеть;

я ледзь ~пеў, пачу́ўшы гэ́та — я е́ле стерпе́л (утерпе́л, вы́терпел), услы́шав э́то

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)