аданталагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аданталогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзаві́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да адзавізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзінанача́льнік, ‑а, м.

Асоба, якая мае права адзінаначалля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адміралце́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да адміралцейства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднафа́зны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адну фазу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднашлю́бны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аднашлюбнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адыге́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да адыгейцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ае́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азо́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да азону.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акано́мскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аканома.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)