тухлі́на, ‑ы, ж.

Разм. Непрыемны пах ад пратухлых, сапсаваных прадуктаў. Пахне тухлінай. // Пратухлыя, сапсаваныя прадукты, харчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аддава́ць¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., -дае́; незак.

1. чым (разм.). Мець які-н. прысмак, пах і пад.

Бочка аддае рыбай.

2. перан. Нагадваць што-н., мець адценне, рысы чаго-н.

У канцы жніўня ночы аддавалі ўжо восенню.

Думка аддае даўніной.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фія́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Травяністая расліна сямейства фіялкавых з фіялетавымі або жоўтымі, белымі ці рознакаляровымі пахучымі кветкамі.

|| прым. фія́лкавы, -ая, -ае.

Ф. пах.

Сямейства фіялкавых (наз.).

○

Фіялкавы корань — карнявішча некаторых відаў касачоў, у склад якіх уваходзіць эфірнае масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бы́льнікавы (из) чернобы́ли, чернобы́льника;

б. пах — за́пах чернобы́ли (чернобы́льника);

б. ве́нік — метёлка из чернобы́ли (чернобы́льника)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кве́цень, ‑і, ж., зб.

Кветкі (на дрэвах, раслінах, лузе і пад.). З горада на раку ветрык прыносіць пах мёду, пах духмянай ліпнёвай квецені — у Пінску цвіце ліпа. Сачанка. І правільна назвалі вёску Вішнякамі: не бывае той вясны, каб не хаваліся дамы ў белай квецені. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

му́скусны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да мускусу. Мускусны пах.

2. Які выдзяляе мускус. Мускусныя залозы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нікаці́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нікаціну. Нікацінавы пах. // Які мае ў сабе нікацін. Нікацінавая кіслага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баркуно́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да баркуну, уласцівы баркуну. Баркуновы пах. // Прыгатаваны з баркуну. Баркуновы пластыр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаго́начны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да самагонкі. Самагоначны пах. // Прызначаны для прыгатавання самагонкі. Самагоначны посуд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

талакня́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да талакна; уласцівы яму. Талакняны пах. // Прыгатаваны з талакна. Талакняная каша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)