Альняні́на ’льняное палатно’ (Касп., Гарэц.) ад лён (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нечаса́ны ​1 і нячэ́саны ​1, ‑ая, ‑ае.

Якога не часалі; раскудлачаны. Нечасаныя валасы. Нячэсаны лён.

нечаса́ны ​2 і нячэ́саны ​2, ‑ая, ‑ае.

Не апрацаваны часаннем. Нечасаныя бярвёны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разу́ха, ‑і, ДМ ‑зусе, ж.

Травяністая расліна сямейства крыжакветных. [Леў Раманавіч:] Паўзлі імхі па сенажаці, разуха-асака наступала з балот, зязюльчын лён ды мудранка адваёўвалі сабе прасторы. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падасява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Дасеяць што‑н. у многіх месцах. // (1 і 2 ас. адз. не ўжыв.). Завяршыць сяўбу — пра ўсіх, многіх. Падасявалі лён усе брыгады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

от, часціца.

Разм. Вось. Алене было прыемна, што жанкі хваляць лён, а от што пра тату гавораць — не падабалася. Чарнышэвіч. [Аканом:] — От, калі маеце час, дык сядайце і паедзем. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамачы́ць, ‑мачу, ‑мочыш, ‑мочыць; зак.

1. што. Сапсаваць, пазбавіць якіх‑н. якасцей празмерным мачэннем. Перамачыць лён.

2. каго-што. Намачыць усё, многае або ўсіх, многіх. Дождж перамачыў усю вопратку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лініна́ ’сцяблінка льну’ (міёр., Нар. словатв.). З ільні́на. Да лён (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

атрапа́ць сов.

1. (лён, пеньку и т.п.) вы́трепать;

2. (очистить от пыли, крошек и т.п.) отряхну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адтрапа́ць сов.

1. (очистить трепанием) оттрепа́ть;

2. ко́нчить трепа́ть (лён, пеньку);

3. разг. (пройти пешком) отмаха́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мяць несов.

1. в разн. знач. мять;

2. обл. (лён, пеньку и т.п.) см. це́рці 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)