Verbum

рабале́пстваваць, -твую, -твуеш, -твуе; -твуй; незак.

Весці сябе рабалепна, быць рабалепным.

|| наз. рабале́пства, -а, н.

разжані́цца, -жаню́ся, -жэ́нішся, -жэ́ніцца; зак. (разм.).

Перастаць быць жанатым, развесціся¹.

|| незак. разжэ́ньвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

суту́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца; незак.

Быць або рабіцца сутулым; горбіцца.

|| зак. ссуту́ліцца, -люся, -лішся, -ліцца.

шэ́фстваваць, -твую, -твуеш, -твуе; -твуй; незак.

Быць шэфам (у 3 знач.).

Ш. над школай-інтэрнатам.

нале́жаць, -жу, -жыш, -жыць; незак.

1. каму. Быць, з’яўляцца ўласнасцю каго-, чаго-н., знаходзіцца ў распараджэнні каго-н.

Нетры зямлі належаць дзяржаве.

Будучае належыць моладзі.

2. да каго-чаго. Адносіцца да якой-н. групы, уваходзіць у склад чаго-н.

Н. да механізатараў.

3. каму-чаму. Быць уласцівым каму-, чаму-н.; заключацца ў кім-, чым-н.

Важная роля належыць культуры.

4. безас., каму. Падлягаць выплаце, выдачы за што-н.

Належыць заплаціць за нумар у гасцініцы.

5. безас., каму і без дап. Быць устаноўленым, вызначаным.

Паставым належыць мець пісталеты.

6. безас., з інф., каму. Быць неабходным.

Перш за ўсё належала сабраць насенне.

Дэпутату належала яшчэ раз сустрэцца з выбаршчыкамі.

◊

Як (і) належыць (разм.) — як патрэбна, як мае быць.

апера́бельны, -ая, -ае.

Такі, які можа быць аперыраваны, паддаецца аперацыі¹.

А. хворы.

|| наз. апера́бельнасць, -і, ж.

сказа́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., ска́жацца; зак. (разм.).

Быць сказаным.

На сходзе многае сказалася.

прафе́сарстваваць, -твую, -твуеш, -твуе; -твуй; незак. (кніжн.).

Быць прафесарам, займаць пасаду прафесара.

|| наз. прафе́сарства, -а, н.

таварышава́ць, -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й; незак. (разм.).

Быць таварышамі з кім-н.

|| наз. таварышава́нне, -я, н.