довле́тьI несов. (кому, чему) уст. хапа́ць, быць даво́лі, быць до́сыць; (удовлетворять кого) задавальня́ць, здавальня́ць (каго).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)