Verbum

зво́днік, ‑а, м.

Той, хто займаецца зводніцтвам. А зводнік зводдаль наглядае, Як пры дзяўчыне хлопец тае. Бачыла.

звышправадні́к, ‑а, м.

Метал або сплаў, які мае ўласцівасць пры вельмі нізкай тэмпературы поўнасцю траціць электрычнае супраціўленне.

ільнопраду́кцыя і льнопраду́кцыя, ‑і, ж.

Сукупнасць прадуктаў, атрыманых пры вырошчванні і апрацоўцы лёну (ільнотраста, ільновалакно і інш.).

камеры́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Пакаёўка, служанка пры пані ў буржуазна-дваранскім побыце.

[Фр. cameriste.]

канасаме́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Дакумент аб прыняцці грузаў, які выдаецца адправіцелю пры перавозцы грузу марскім шляхам.

[Фр. connaissement.]

капела́н, ‑а, м.

У каталіцкай і англіканскай цэрквах — свяшчэннік пры капліцы або дамашняй царкве. // Свяшчэннік у арміі.

[Лац. capellanus.]

кно́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кнота. Кнотавы нагар. // Які дзейнічае пры дапамозе кнота. Кнотавая газніца.

лю́лі, выкл.

1. Ужываецца пры закалыхванні дзіцяці; прыпеў у песні-калыханцы.

2. Прыпеў у некаторых народных песнях.

ме́лес, ‑у, м.

Спец. Падобная на сіроп густая маса, якая з’яўляецца адходамі пры вытворчасці цукру; кармавая патака.

[Фр. melasse, ад ісп. melaza.]

мензу́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да мензулы. // Які робіцца, выконваецца пры дапамозе мензулы. Мензульныя здымкі.