Verbum

бульдазеры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто працуе на бульдозеры.

выжля́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто загадвае гончымі сабакамі на паляванні.

выступо́вец, -по́ўца, мн. -по́ўцы, -по́ўцаў, м.

Той, хто дзе-н. выступае, робіць выступленне.

ло́дар, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Той, хто не хоча працаваць; гультай.

інсцэніро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто ажыццяўляе інсцэніроўку (у 1 знач.).

ідалапакло́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто пакланяецца ідалам (у 1 знач.).

пустасло́ў, -о́ва, мн. -о́вы, -о́ваў м. (разм.).

Той, хто гаворыць пустое, нясе лухту.

падпа́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто наўмысна ўчыніў пажар.

Падпальшчыкаў знайсці не ўдалося.

◊

Падпальшчык вайны (пагард.) — той, хто вядзе прапаганду захопніцкай вайны; агрэсар.

|| ж. падпа́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. падпа́льшчыцкі, -ая, -ае.

жыха́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Той, хто жыве дзе-н.; насельнік.

Жыхары Беларусі.

2. Той, хто жыве ў памяшканні; жылец.

Ж. з пятай кватэры.

|| ж. жыха́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.