падпа́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто наўмысна ўчыніў пажар.

Падпальшчыкаў знайсці не ўдалося.

◊

Падпальшчык вайны (пагард.) — той, хто вядзе прапаганду захопніцкай вайны; агрэсар.

|| ж. падпа́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. падпа́льшчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)