растра́тить сов., прям., перен. растра́ціць;

растра́тить все свои́ де́ньги растра́ціць усе́ свае́ гро́шы;

растра́тить си́лы перен. растра́ціць сі́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переоце́нивать несов., в разн. знач. пераацэ́ньваць;

он переоце́нивал свои́ спосо́бности ён пераацэ́ньваў свае́ здо́льнасці;

переоце́нивать това́ры пераацэ́ньваць тава́ры;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пераве́рцень ’пярэварацень; ваўкалак’ (Шн. 3; Скарбы), рус. кур., варонеж. переве́ртень ’той, хто перайшоў у іншую веру; які часта мяняе свае планы, намеры; ваўкалак’, чэш. převrácenec ’вераадступнік’. Да пера- і вярце́ць (гл.), якое з прасл. *vьrt‑ěti (з аслабленай асновай з ‑ь‑); суфікс ‑ень надае слову экспрэсіўны характар. Параўн. пярэ́вярцень (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мізэ́рнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць мізэрнага. Як і заўсёды, спыніў .. [Клеманса] страх, адчуванне свае мізэрнасці. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самапаглыбле́нне, ‑я, н.

Паглыбленне ў сябе, у свой унутраны свет, у свае думкі, перажыванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самапаглы́блены, ‑ая, ‑ае.

Паглыблены ў сябе, у свой унутраны свет, у свае думкі, перажыванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каардына́та, -ы, ДМ -на́це, мн. -ы, -на́т, ж.

1. Адна з велічынь, якая вызначае месцазнаходжанне пункта на плоскасці або ў прасторы (спец.).

Геаграфічныя каардынаты.

2. перан., мн. Звесткі пра месцазнаходжанне або месцапражыванне каго-н. (разм.).

Напішы мне свае к.

|| прым. каардына́тны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распакава́цца, -ку́юся, -ку́ешся, -ку́ецца; -ку́йся; зак.

1. Распакаваць свае рэчы (разм.).

Прыехаўшы дадому, распакаваліся.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Вызваліцца ад упакоўкі, развязацца.

Пакет распакаваўся.

|| незак. распако́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. распако́ўванне, -я, н. і распако́ўка, -і, ДМ -ко́ўцы, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

своеасаблі́вы, -ая, -ае.

1. Не падобны да іншых, які мае свае адметныя ўласцівасці, арыгінальны.

С. характар.

Своеасаблівая асоба.

2. Які сваімі рысамі, асаблівасцямі падобны да каго-, чаго-н., які нагадвае што-н.

Над сцежкай с. тунэль з верхавін бяроз.

|| наз. своеасаблі́васць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

за́тычка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тое, чым затыкаюць што-н.

Драўляная з.

◊

Ад усіх дзірак (бочак) затычка — пра чалавека, якога пастаянна скарыстоўваюць для замены каго-н., выканання розных даручэнняў і пад; які любіць умешвацца не ў свае справы ці прымаць удзел ва ўсім.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)