ма́клер, ‑а, м.

У дарэвалюцыйнай Расіі і капіталістычных краінах — пасрэднік пры заключэнні гандлёвых і біржавых здзелак.

[Ням. Makler.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухкла́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае два класы, складаецца з двух класаў. Двухкласнае вучылішча ў царскай Расіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́тман, ‑а, м.

Гіст. Член органа гарадскога ўпраўлення (магістрата, ратушы) у Расіі ў 18–19 стст.

[Ням. Ratmann.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэфо́рменны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да рэформы, да часу адмены прыгоннага права ў Расіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ста́цкі, ‑ая, ‑ае.

У дарэвалюцыйнай Расіі — у складзе пазваў некаторых грамадзянскіх чыноў. Стацкі генерал. Стацкі саветнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шасцідзеся́тнік, ‑а, м.

Грамадою прагрэсіўны дзеяч шасцідзесятых гадоў 19 ст. у Расіі. Светапогляд беларускіх шасцідзесятнікаў-рэвалюцыянераў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павы́тчык, ‑а, м.

Гіст. Службовая асоба канцылярыі, якая кіравала справаводствам у судзе ў Расіі 16–17 стст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бургамі́стр, ‑а, м.

Начальнік гарадской управы ў некаторых краінах Еўропы і ў 18–19 ст. у Расіі.

[Ням. Bürgermeister.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карні́лаўшчына, ‑ы, ж.

Контррэвалюцыйны мяцеж у Расіі ў жніўні 1917 г., на чале якога стаяў генерал Карнілаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

люстра́цыя, ‑і, ж.

У заходніх губернях царскай Расіі — перыядычнае апісанне дзяржаўных маёмасцей з мэтай вызначэння іх прыбытковасці.

[Польск. lustracja ад лац. lustrum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)