Verbum

цяг, -у, м. (рэдка).

Бег, рух.

Бягуць няспынным цягам дні.

◊

Адным цягам (разм.) — без перадышкі, адным намаганнем.

Даць цягу (разм.) — уцячы, пабегчы.

З цягам часу — праз некаторы час.

шлюзава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што (спец.).

1. Устанавіць (устанаўліваць) шлюзы.

Ш. раку.

2. Прапусціць (прапускаць) праз шлюз.

Ш. танкер.

|| наз. шлюзава́нне, -я, н.

задыя́к, -а, м. (спец.).

Пояс неба, па якім Сонца праходзіць свой бачны шлях на працягу года.

Знакі задыяка (абазначэнне 12 сузор’яў, праз якія праходзіць задыяк).

|| прым. задыяка́льны, -ая, -ае.

хі́пі, нескл., м. і ж.

Прадстаўнік моладзі, які парваў сувязь са сваім асяроддзем і выражае пратэст супраць наяўных сацыяльных адносін, прапагандуе зварот да прыроднай чысціні праз любоў і пацыфізм.

свісця́чы, -ая, -ае (спец.).

Які ўтвараецца пры праходжанні струменя паветра праз вузкую шчыліну ў месцы збліжэння пярэдняй часткі языка з верхнімі пярэднімі зубамі.

С. зычны гук.

Мяккі с. (наз.).

но́сік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. гл. нос.

2. Частка збана, чайніка і пад., праз якую выліваюць вадкасць.

3. Вострая або завостраная частка якога-н. прадмета.

Н. яйка.

прасвяці́ць, -вячу́, -ве́ціш, -ве́ціць; -ве́чаны; зак., каго-што.

Прапусціць праз каго-, што-н. прамяні, святло для даследавання ўнутранасці.

П. лёгкія.

|| незак. прасве́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прасве́чванне, -я, н.

кра́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Адтуліна на вяршыні вулкана, праз якую вывяргаецца лава, а таксама ўпадзіна, абкружаная кальцавымі валамі, у ландшафце Месяца і іншых планет.

|| прым. кра́тарны, -ая, -ае.