цяг, -у, м. (рэдка).

Бег, рух.

Бягуць няспынным цягам дні.

◊

Адным цягам (разм.) — без перадышкі, адным намаганнем.

Даць цягу (разм.) — уцячы, пабегчы.

З цягам часу — праз некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)