нагадава́ць, -ду́ю, -ду́еш, -ду́е; -ду́й; -дава́ны; зак.

1. каго-чаго. Выгадаваць, вырасціць у нейкай колькасці.

Н. дзяцей.

Н. пладовых дрэў.

2. каго. Распладзіць.

Н. гусей.

|| незак. нагадо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыво́зіць, -во́жу, -во́зіш, -во́зіць; зак., каго-што.

Вывезці адкуль-н. або куды-н. усіх, многіх або ўсё, многае.

П. гной з хлявоў.

П. дзяцей у лагеры.

П. бярвенне з лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шкарляты́на, -ы, ж.

Заразная хвароба, пераважна ў дзяцей, якая суправаджаецца болем у горле, сыпам і далейшым лушчэннем скуры.

|| прым. шкарляты́навы, -ая, -ае і шкарлятыно́зны, -ая, -ае.

Шкарлятынавая эпідэмія.

Шкарлятынозная высыпка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мацяры́нства, -а, н.

1. Стан жанчыны-маці ў перыяд цяжарнасці, родаў і кармлення дзіцяці.

Ахова мацярынства.

2. Уласцівае маці пачуццё да дзяцей, усведамленне яе кроўнай сувязі з дзецьмі.

Пачуццё мацярынства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́чаха, -і, ДМ -часе, мн. -і, -чах і ма́чыха, -і, ДМ -чысе, мн. -і, -чых, ж.

Няродная маці, жонка бацькі ў адносінах да яго дзяцей ад папярэдняга шлюбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́клюш, ‑у, м.

Інфекцыйная хвароба, пераважна ў дзяцей, якая выражаецца ў прыступах сутаргавага кашлю.

[Фр. coqueluche.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паджыга́нец, ‑нца, м.

Абл. Падшыванец. Дзяцей была поўная хата, ад паджыганцаў да паўзуноў. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прастудзі́ць, ‑студжу, ‑студзіш, ‑студзіць; зак., каго-што.

Прастудай выклікаць хваробу. Прастудзіць дзяцей. Прастудзіць вуха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разба́лаваць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., каго-што.

Празмерна распесціць, зрабіць капрызным, непаслухмяным. Разбалаваць дзяцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чацвярня́, ‑і, ж.

Разм. Чацвёра дзяцей, якія нарадзіліся адначасова ад адной маці; чацвёра блізнят.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)