зало́м

‘дзеянне; заломленае месца на чым-н.; круты выгіб, паварот чаго-н.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зало́м зало́мы
Р. зало́му зало́маў
Д. зало́му зало́мам
В. зало́м зало́мы
Т. зало́мам зало́мамі
М. зало́ме зало́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абвы́ць

‘скіраваць дзеянне дзеяслова выць вакол чаго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абвы́е абвы́юць
Прошлы час
м. абвы́ў абвы́лі
ж. абвы́ла
н. абвы́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час абвы́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сінхраніза́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Механізм, які забяспечвае сінхроннае дзеянне чаго-н.

С. гуку і відарыса (у кіно, тэлебачанні).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спружыно́ўка, -і, ДМ -но́ўцы, мн. -і, -но́вак, ж. (разм.).

Барана, дзеянне якой заснавана на выкарыстанні спружын.

|| прым. спружыно́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

труці́цца, тручу́ся, тру́цішся, тру́ціцца; незак. (разм.).

Прымаць атруту з мэтай самагубства або зазнаваць шкоднае дзеянне атрутнага рэчыва.

|| наз. тручэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзя́куючы, прыназ. з Д.

Выражае адносіны прычыны, паказвае, з прычыны чаго, з дапамогай чаго адбылося дзеянне.

Паправіўся д. медыцыне.

Выратаваўся д. выпадку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маніпуля́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Складаны прыём, дзеянне над чым-н. пры рабоце рукамі, ручным спосабам.

2. перан. Махлярства, махінацыі, падробка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

супрацья́ддзе, -я, н.

1. Лекавыя сродкі, якія абясшкоджваюць яд, або аслабляюць яго дзеянне.

2. перан. Тое, што супрацьдзейнічае шкоднаму ўплыву.

С. ад ляноты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эксгума́цыя, -і, ж. (спец.).

Следчае дзеянне, якое заключаецца ў даставанні трупа з месца пахавання для судовамедыцынскай або крыміналістычнай экспертызы.

|| прым. эксгумацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

з-над, прыназ. з Р.

Ужыв. пры абазначэнні прадмета ці месца, зверху або з верхняй часткі якога накіравана дзеянне.

З-над Прыпяці даносілася песня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)