абкі́даць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.
1. каго-што. Кідаючы, пакрыць каго-, што-н., абсыпаць.
А. дрэва зямлёй.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), каго-што. Пакрыць высыпкай.
Губы абкідала (безас.).
3. што. Абшыць краі тканіны.
А. петлі ў кашулі.
|| незак. абкіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і абкі́дваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. абкіда́нне, -я, н. і абкі́дванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падмалява́ць сов.
1. (добавить нек-рые штрихи к рисунку, подправить рисунок) подрисова́ть;
2. (немного, слегка покрасить что-л.) подкра́сить, подмалева́ть;
п. гу́бы — подкра́сить гу́бы;
п. сце́ны — подкра́сить (подмалева́ть) сте́ны;
3. перен. подкра́сить, приукра́сить;
пісьме́ннік ~ва́ў рэчаі́снасць — писа́тель приукра́сил (подкра́сил) действи́тельность
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыпу́хлы, ‑ая, ‑ае.
Які трохі прыпух, успух. Іван Паўлавіч падняў вочы з-пад тоўстых прыпухлых павек. Колас. Чорныя, кучаравыя валасы яе «полькі» растрэсліся на падушцы, а чырвоныя, нібы прыпухлыя губы ўсміхаліся. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адве́сіць, ‑вешу, ‑весіш, ‑весіць; зак., што.
Адкрыць што‑н. завешанае; зняць або адсунуць убок тое, чым было што‑н. завешана. [Жанчына] адвесіла акно, і дождж знадворку зашумеў мацней. Чорны.
•••
Адвесіць губы — надзьмуцца, пакрыўдзіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дуть несов.
1. дзьму́ць; (к ду́нуть) дзьму́хаць;
ду́ет безл. дзьме;
2. (выдувать из стекла) выдзіма́ць;
3. (пить) прост. жлу́кціць;
4. (быстро бежать, мчаться) прост. пе́рці, смалі́ць;
◊
и в ус не ду́ет і не шмана́е, і ў вус не дзьме;
дуть гу́бы надзіма́ць гу́бы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ню́ні, у выразе распусціць нюні ’расплакацца’ (Сл. ПЗБ), ню́нькі ’плач’: «Нюнькі справив» (Нас.), рус. ню́ни ’губы, слёзы; слюні, смаркачы’, нюнькать ’плакаць’, чэш. ňuňat ’плакаць (у размове з дзецьмі)’. Гукапераймальнае (Фасмер, 3, 92; Махэк₂, 402).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
расці́снуцца, ‑нецца; зак.
1. Аказацца расціснутым. Яйкі ў кошыку расціснуліся.
2. Перастаўшы сціскацца, раскрыцца (пра пальцы, зубы, губы і пад.). Кулак расціснуўся. □ Пальцы .. [Таццяніных] рук неяк самі расціснуліся, і рэвальвер стукнуўся аб падлогу. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Ню́нька ’мордачка (у крата)’ (брэсц., Нар. лекс.), відаць, сюды ж рус. нюни ’губы’. Магчыма, адносіцца да «дзіцячых» слоў тыпу цюця, цюцька ’сабака, сабачка’ і пад. або т. зв. спешчаная форма да нюшка ’мыса’ (ад нюхаць).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
разве́сіць сов., в разн. знач. разве́сить; (по разным местам — ещё) разве́шать;
р. ко́ўдру — разве́сить одея́ло;
р. афі́шы — разве́сить афи́ши;
р. карці́ны — разве́шать (разве́сить) карти́ны;
бяро́зка ~сіла свае́ галі́ны — берёза разве́сила свои́ ве́тви;
◊ р. ву́шы — разве́сить у́ши; хло́пать уша́ми;
р. гу́бы — разве́сить гу́бы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыпу́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. прыпух, ‑ла; зак.
Трохі апухнуць, успухнуць. Злыя вочы яе паменшыліся, пачырванелі, павекі прыпухлі. Дуброўскі. Ліпа была цяжарная на апошніх месяцах, губы яе прыпухлі, на твары ляжалі жаўтаватыя плямы. Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)