павыцяка́ць, ‑ае; зак.

Выцечы — пра ўсё, многае. Павыцякала вада з бітонаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрасамава́р, ‑а, м.

Самавар, у якім вада награваецца з дапамогай электраэнергіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мярцвіца ’мёртвая вада’ (Яруш.). У выніку кандэнсацыі словазлучэння. Аб суфіксе ‑іца гл. Сцяцко, Афікс. наз., 110. Аналагічна жывіца, дажджавой і да таго пад. Параўн. макед. мртвица ’мёртвая вада; вада, якая не цячэ’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

раскіпе́цца сов.

1. раскипе́ться;

вада́ ~пе́лася — вода́ раскипе́лась;

2. перен. раскипе́ться, раскипяти́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кісе́ль, -сялю́, мн. -сялі́, -сялёў, м.

Студзяністая страва з аўсянай мукі або ягаднага соку, заваранага на крухмале.

К. з журавін.

Аўсяны к.

Дзясятая вада на кісялі — пра вельмі далёкага родзіча.

|| прым. кісе́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вадзі́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

Ласк. да вада (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засто́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да застою. Застойная вада. Застойны быт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыплю́хвацца, ‑аецца; зак.

Разм. Выплюхнуцца — пра ўсё, многае. Вада павыплюхвалася з вёдраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вадзі́шча, вадзяні́шча вялікі разліў, вялікая вада, бурнае разводдзе’ (Яшк.). Да вада. Параўн. рус. разан. водища ’вялікая колькасць вады’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

усмакта́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -мо́кчацца; зак., у каго-што.

1. Упіўшыся, пачаць смактаць.

П’яўка ўсмакталася ў нагу.

2. Увабрацца, прасочваючыся.

Вада ўсмакталася ў зямлю.

3. Прысмактацца губамі (пра дзіця).

|| незак. усмо́ктвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)