мукамо́л, ‑а, м.

Спецыяліст па размолу збожжа. // Разм. Той, хто працуе ў мукамольнай прамысловасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паведамля́льнік, ‑а, м.

Кніжн. Той, хто даводзіць да ведама ці дае якія‑н. звесткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падпі́счык, ‑а, м.

Той, хто падпісаўся на якое‑н. друкаванае выданне. Падпісчык на газету.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лічы́льшчык, ‑а, м.

Той, хто робіць падлік каго‑, чаго‑н. Лічыльшчыкі па перапісу насельніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пражэктары́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спецыяліст па рабоце з пражэктарам; той, хто абслугоўвае пражэктар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратэжэ́, нескл., м. і ж.

Кніжн. Той (тая), хто карыстаецца чыёй‑н. пратэкцыяй, апякунствам.

[Фр. protégé.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панцёр, ‑а, м.

У картачных гульнях — той, хто панціруе. Панцёры па чарзе называлі стаўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перайма́льнік, ‑а, м.

Той, хто запазычвае, пераймае што‑н., робіць так, як хто‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераўтвара́льнік, ‑а, м.

Той, хто пераўтварыў, пераўтварае што‑н. І.У. Мічурын — вялікі пераўтваральнік прыроды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піскля́, ‑і, ж.

Разм. пагард. Той, хто часта пішчыць. // Пра чалавека з пісклівым голасам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)