парамато́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Спец. Які мае адносіны да параматора.

2. Які мае паравыя рухавікі (пра механічны флот у адрозненне ад паруснага і вёславага).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ры́фавы 1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рыфа ​1. Рыфавыя адкладанні.

ры́фавы 2, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рыфа ​2. Рыфавы вузел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

селе́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да селену, зроблены з селену. Селенавы фотаэлемент. // Які ўтрымлівае, мае ў сваім саставе селен. Селенавая кіслага. Селенавае шкло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

селенаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да селенаграфіі.

2. Спец. Які мае адносіны да Месяца, яго паверхні, да яго прыродных умоў. Селенаграфічныя каардынаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

су́мачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да сумкі (у 1 знач.), сумачкі.

2. Які мае адносіны да сумкі (у 2 знач.). Сумачныя звязкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́завы 1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да таза ​1. Тазавы цэх.

та́завы 2, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да таза ​2. Тазавыя косці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарпе́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да тарпеды. Тарпедны апарат. // Які праводзіцца тарпедамі. Тарпедная атака.

2. Які мае на ўзбраенні тарпеды. Тарпедны катэр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трансфармацы́йны 1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да трансфармацыі ​1. Трансфармацыйная апаратура.

трансфармацы́йны 2, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да трансфармацыі ​2. Трансфармацыйны касцюм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматство́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае некалькі ствалоў (пра дрэвы, расліны). Шлатствольная акацыя. Шматствольны бэз.

2. Які мае некалькі ствалоў (пра зброю). Шматствольны мінамёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бескватэ́рны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае кватэры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)