гідраэнергеты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да гідраэнергетыкі. Гідраэнергетычныя даследаванні.

2. Які мае адносіны да воднай энергіі. Гідраэнергетычныя рэсурсы краіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ізатэрмі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ізатэрмы. Ізатэрмічныя лініі.

2. Які захоўвае, мае аднолькавую тэмпературу. Ізатэрмічны склад. Ізатэрмічны вагон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́пчаты, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае лапы з перапонкамі. Лапчатыя птушкі.

2. Які мае лапу, лапы (у 3 знач.). Лапчаты культыватар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́тны ​1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да латы ​2. Латны цвік.

ла́тны ​2, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да латаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незабяспе́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Які не мае дастатковых сродкаў для існавання. Незабяспечаны чалавек.

2. Які не мае забеспячэння. Незабяспечанае грашовае абавязацельства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саматы́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які мае адносіны да сомы. Саматычныя клеткі.

2. Які мае адносіны да цела; цялесны. Саматычная мускулатура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Авур-авур-авур ’падзыўныя словы для авечак’ (Інстр. III), авуль‑вуль‑вуль ’тс’ (Дразд.). Калі пачатковае а‑ не мае пратэтычнага характару, магчыма, ав‑ звязана з назвай авечкі. Параўн. (а)быр.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Жамярва́ ’галота (пра дзяцей)’ (Сцяц.). Утворана ад асновы жамяра́ 2 (гл.) з суфіксам ‑в‑a, які мае зборнае значэнне. Параўн. Карскі 2-3, 24; Сцяц., Афікс. наз., 202: дзятва, пацанва.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Здуле́ць ’сапрэць’ (Сл. паўн.-зах.). З прэфіксам з‑ ад дулець ’тлець; пыліць’ (гл.), якое мае паралель у рус. дулеть, смал., арл. ’гарэць, тлець, а таксама ў літ. dūlė́ti ’прэць, тлець’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мазлі́вы ’маркі, які лёгка пэцкаецца’ (ТСБМ; дзярж., Жыв. сл.) — рэгіянальнае ўтварэнне ад асновы маз‑ і суф. ‑лів‑ы. Аднак тураў. мазлі́ву мае іншую семантыку — ’капрызны, спешчаны’ (ТС). Гл. маза 2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)