пача́так I, -тку
1.
2.
3. только
◊ з ~
з са́мага ~тку — с са́мого нача́ла
пача́так II, -тка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пача́так I, -тку
1.
2.
3. только
◊ з ~
з са́мага ~тку — с са́мого нача́ла
пача́так II, -тка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
по́шукі,
1. по́иски; ро́зыски; изыска́ние
2. пои́ски, иска́ние
3. (разведочные работы) по́иски;
4. (с целью проектирования) изыска́ния;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шту́ка
1.
2. шту́ка, проде́лка, прока́за; трюк
◊ урэ́заць (устро́іць) ~
у тым вось і ш. — в то́м-то и шту́ка;
стара́я ш. — ста́рая шту́ка;
гэ́та не ш. — э́то не мудрено́;
што за ш.! — э́кая не́видаль!;
вось дык ш.! — вот так но́мер!; вот так так!; вот э́то да!
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вяро́ўка
◊ віць ~кі — (з каго) вить верёвки (из кого);
в. пла́ча — (па кім) верёвка (петля́) пла́чет (по ком);
з ве́тру ~кі віць — нести́ (поро́ть) ахине́ю (дичь, вздор, ерунду́, галиматью́, чепуху́, чушь);
і на ~ўцы не заця́гнеш — и на верёвке не зата́щишь, и во́локом не зата́щишь;
сам на сябе́ ~
цягну́ць на ~ўцы — (каго) тащи́ть (тяну́ть) на верёвке (кого);
абы́ каро́ўка, бу́дзе і в. —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
на́ціск, -
1. нажи́м, нажима́ние
2. нажи́м, давле́ние
3. (движение, направленное на кого-, что-л.) на́тиск;
4. нажи́м;
5. ударе́ние
6.
○ узыхо́дны н. — восходя́щее ударе́ние;
сыхо́дны н. — нисходя́щее ударе́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пригово́р
1. (судебный) прыгаво́р, -ру
вы́нести пригово́р вы́несці прыгаво́р;
оправда́тельный пригово́р апраўда́льны прыгаво́р;
сме́ртный пригово́р смяро́тны прыгаво́р (прысу́д);
привести́ пригово́р в исполне́ние прыве́сці прыгаво́р (прысу́д) у выкана́нне;
2. (постановление) пастано́ва, -вы
3.
что ни сло́во — пригово́р што ні сло́ва — прысу́д (вы́рак);
4. (прибаутка)
◊
голова́ с покло́ном, язы́к с пригово́ром
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дзі́рка
1. дыра́, ды́рка, отве́рстие
2. только
◊ дз. ад абара́нка — ды́рка от бу́блика;
заткну́ць ~рку — заткну́ть дыру́;
(патрэ́бна) як у мо́сце дз. — (ну́жно) как соба́ке пя́тая нога́;
хадзі́ў бы ў зло́це, каб не дз. ў ро́це —
ад усі́х дзі́рак за́тычка —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ба́цька (род. ба́цькі)
◊ б. ро́дны — оте́ц родно́й;
уве́сь у ~
бог ба́цька — что бог даст, бо́жья во́ля;
ране́й ~кі ў пе́кла не лезь —
не б. спраўля́ў, не сын е́дзе —
не купі́ў б. ша́пкі — няха́й ву́шы ме́рзнуць —
яко́е дрэ́ва, такі́ і клін, які́ б., такі́ і сын —
стары́ саба́ка, ды не ба́цькам яго́ зваць —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
язы́к, -ка́
◊ на ~
з ~ка́ про́сіцца — с языка́ про́сится;
во́стры на я. — о́стрый на язы́к; за сло́вом в карма́н не ле́зет;
бо́йкі на я. — бо́йкий (пры́ткий) на язы́к;
я. без касце́й — язы́к без косте́й;
злы́я ~кі́ — злы́е языки́;
я. як бры́тва — язы́к как бри́тва;
тра́піць на я. — попа́сть на язы́к;
я. свярбі́ць — язы́к че́шется;
цягну́ць за я. — тяну́ть за язы́к;
ціпу́н табе́ на я. — типу́н тебе́ на язы́к;
мыць ~ка́мі — перемыва́ть ко́сточки;
мало́ць ~ко́м — чеса́ть языко́м; моло́ть языко́м;
вы́сунуўшы я. — вы́сунув язы́к;
мянці́ць (трапа́ць) ~ко́м — трепа́ть языко́м;
мазо́ліць я. — мозо́лить язы́к;
распусці́ць я. — распусти́ть язы́к;
развяза́ць я. — развяза́ть язы́к;
я. развяза́ўся — язы́к развяза́лся;
прыкусі́ць я. — прикуси́ть язы́к;
прытрыма́ць я. — придержа́ть язы́к;
пацягну́ла за я. — дёрнуло за язы́к;
праглыну́ць я. — проглоти́ть язы́к;
укараці́ць я. — (каму) укороти́ть язы́к (кому);
уваткну́ць я. — встрять в разгово́р;
трыма́ць за я. — держа́ть за язы́к;
~ка́мі абмыва́ць — языка́ми обмыва́ть;
я. гла́дка хо́дзіць — язы́к хорошо́ подве́шен (приве́шен);
сарва́лася (зляце́ла) з ~ка́ — сорвало́сь (слете́ло) с языка́;
я. заплята́ецца — язы́к заплета́ется;
трыма́ць я. за зуба́мі — держа́ть язы́к за зуба́ми;
трыма́ць я. на пры́вязі — держа́ть язы́к на при́вязи;
цяля́ты я. аджава́лі — язы́к проглоти́л;
чорт пацягну́ў за я. — (каго) чёрт дёрнул за язы́к (кого);
не сыхо́дзіць у людзе́й з ~ка́ — стать при́тчей во язы́цех;
я. не паваро́чваецца сказа́ць — язы́к не повора́чивается сказа́ть;
адсо́хні мой я., калі́...; хай мой я. адсо́хне, калі́... — отсо́хни у меня́ язы́к, е́сли...;
я. не завя́жаш —
я. да Кі́ева давядзе́ —
я. мой — во́раг мой —
на ~
каро́ва ~ко́м зліза́ла —
~ко́м мялі́, а рука́м во́лі не дава́й —
галава́ з пакло́нам, я. з прыгаво́ркай —
што ў цвяро́зага наўме́, то́е ў п’я́нага на ~
гавары́ць я. не балі́ць —
я. не кало́да, ве́дае, што сало́дка —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
знак
1.
2.
○ вадзяны́я ~кі — водяны́е зна́ки;
Дзяржа́ўны з. я́касці — Госуда́рственный знак ка́чества;
~кі адро́знення — зна́ки разли́чия;
~кі задыя́ка — зна́ки зодиа́ка;
~кі прыпы́нку — зна́ки препина́ния;
~кі ўзнагаро́ды — зна́ки отли́чия;
о́рдэн «Знак Паша́ны» — о́рден «Знак Почёта»;
з. пашто́вай апла́ты — знак почто́вой опла́ты;
мя́ккі з. — мя́гкий знак;
радзі́мы з. — роди́мое пятно́;
цвёрды з. — твёрдый знак;
грашо́вы з. — де́нежный знак;
ге́рбавы з. — ге́рбовый знак;
◊ ста́віць з. ро́ўнасці — ста́вить знак ра́венства;
да́цца ў ~кі — запо́мниться; осточерте́ть;
і ~
пакі́нуць з. — оста́вить след;
пад ~кам — под зна́ком;
у з. — (чаго) в знак (чего);
маўча́нне — з. зго́ды —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)