язы́к, -ка́
◊ на ~ку́ — (у каго) на языке́ (у кого);
з ~ка́ про́сіцца — с языка́ про́сится;
во́стры на я. — о́стрый на язы́к; за сло́вом в карма́н не ле́зет;
бо́йкі на я. — бо́йкий (пры́ткий) на язы́к;
я. без касце́й — язы́к без косте́й;
злы́я ~кі́ — злы́е языки́;
я. як бры́тва — язы́к как бри́тва;
тра́піць на я. — попа́сть на язы́к;
я. свярбі́ць — язы́к че́шется;
цягну́ць за я. — тяну́ть за язы́к;
ціпу́н табе́ на я. — типу́н тебе́ на язы́к;
мыць ~ка́мі — перемыва́ть ко́сточки;
мало́ць ~ко́м — чеса́ть языко́м; моло́ть языко́м;
вы́сунуўшы я. — вы́сунув язы́к;
мянці́ць (трапа́ць) ~ко́м — трепа́ть языко́м;
мазо́ліць я. — мозо́лить язы́к;
распусці́ць я. — распусти́ть язы́к;
развяза́ць я. — развяза́ть язы́к;
я. развяза́ўся — язы́к развяза́лся;
прыкусі́ць я. — прикуси́ть язы́к;
прытрыма́ць я. — придержа́ть язы́к;
пацягну́ла за я. — дёрнуло за язы́к;
праглыну́ць я. — проглоти́ть язы́к;
укараці́ць я. — (каму) укороти́ть язы́к (кому);
уваткну́ць я. — встрять в разгово́р;
трыма́ць за я. — держа́ть за язы́к;
~ка́мі абмыва́ць — языка́ми обмыва́ть;
я. гла́дка хо́дзіць — язы́к хорошо́ подве́шен (приве́шен);
сарва́лася (зляце́ла) з ~ка́ — сорвало́сь (слете́ло) с языка́;
я. заплята́ецца — язы́к заплета́ется;
трыма́ць я. за зуба́мі — держа́ть язы́к за зуба́ми;
трыма́ць я. на пры́вязі — держа́ть язы́к на при́вязи;
цяля́ты я. аджава́лі — язы́к проглоти́л;
чорт пацягну́ў за я. — (каго) чёрт дёрнул за язы́к (кого);
не сыхо́дзіць у людзе́й з ~ка́ — стать при́тчей во язы́цех;
я. не паваро́чваецца сказа́ць — язы́к не повора́чивается сказа́ть;
адсо́хні мой я., калі́...; хай мой я. адсо́хне, калі́... — отсо́хни у меня́ язы́к, е́сли...;
я. не завя́жаш —
я. да Кі́ева давядзе́ —
я. мой — во́раг мой —
на ~ку́ мёд, а на сэ́рцы лёд —
каро́ва ~ко́м зліза́ла —
~ко́м мялі́, а рука́м во́лі не дава́й —
галава́ з пакло́нам, я. з прыгаво́ркай —
што ў цвяро́зага наўме́, то́е ў п’я́нага на ~ку́ —
гавары́ць я. не балі́ць —
я. не кало́да, ве́дае, што сало́дка —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)