Кляпа́ч ’пра няўдала спечанае з мучнога цеста’ (Вешт.). Да кляпаць 3. Параўн. словазлучэнне ляпнуць цеста.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

размясі́ць, -мяшу́, -ме́сіш, -ме́сіць; -ме́шаны; зак., што.

Перамяшаўшы, размяць (што-н. густое, вязкае).

Р. цеста.

|| незак. разме́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. разме́шванне, -я, н. і разме́ска, -і, ДМ -ме́сцы, ж.; прым. разме́сачны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мясі́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына, прыстасаванне для размешвання, змешвання чаго‑н. Мясілка для цеста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шарло́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Салодкая страва з запечанага цеста або сухароў са слаямі яблыкаў.

[Ад фр. charlotte.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ала́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Блінок, спечаны на патэльні звычайна з адной лыжкі цеста. Пячы аладкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пельме́ні, ‑яў; адз. пельмень, ‑я, м.

Кулінарны выраб у выглядзе маленькіх піражкоў з прэснага цеста, начыненых мясным або рыбным фаршам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заварны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які прыгатоўваецца папярэдняй варкай, заваркай прадуктаў. Заварное пірожнае. Заварное цеста.

2. Прызначаны для заваркі. Заварны чан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́квацаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Вымазаць, запэцкаць каго‑, што‑н. у што‑н. Выквацаць рукі ў цеста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэ́кер, ‑у, м.

1. Сухое пячэнне з дражджавога заквашанага цеста.

2. звычайна мн. (крэ́керы, ‑аў). Канцэнтрат у форме высушаных скрылёчкаў бульбы.

[Англ. cracker.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насаладзі́ць, -ладжу́, -ло́дзіш, -ло́дзіць; -ло́джаны; зак., што.

1. Зрабіць салодкім, пасаладзіць.

Н. каву.

2. Прарасціць зерне ў цяпле і вільгаці для атрымання соладу.

3. Давесці цеста да стану лёгкага цукровага браджэння.

|| незак. насало́джваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)