прастагна́ць, -агну́, -о́гнеш, -о́гне; -агні; зак.

1. Абазвацца стогнам.

Хворы голасна прастагнаў.

2. што і без дап. Сказаць са стогнам.

Піць! — прастагнаў ранены.

3. Правесці які-н. час стогнучы.

Хворы ўвесь вечар прастагнаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абла́піць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., каго-што.

Разм. Абхапіць лапамі. Мядзведзь аблапіў калоду. // Абняць рукамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жбано́к, ‑нка, м.

Абл. Збанок. — Шкада, што не папрасіў прынесці жбанок вады — хочацца піць. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́жма, прысл.

Разм. У ляжачым становішчы; лежачы. Есці лежма. Піць лежма.

•••

Лежма ляжаць гл. ляжаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брудэрша́фт, ‑а, М ‑фце, м.

У выразе: піць брудэршафт або піць на брудэршафт з кім — замацоўваць сяброўства па застольнаму звычаю, паводле якога двое ўдзельнікаў адначасова п’юць свае чаркі, цалуюцца і гэтым устанаўліваюць узаемную дружбу і права звяртацца адзін да другога на «ты».

[Ням. Brüderschaft — братэрства.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́кіпець, ‑піць; зак.

Выпарыцца ў працэсе кіпення. [Жанчына] зменшыла агонь, каб не выкіпела ў кацялку страва. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́тапіць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., што.

Нагрэўшы, здабыць, вылучыць з чаго‑н. плаўкае рэчыва. Вытапіць сала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жу́піць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; незак.

Абл. Размаўляць, гаварыць. Што каму рупіць, той тое і жупіць. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чаепи́тие чаяпі́цце, -цця ср., чаява́нне, -ння ср., піццё гарба́ты;

занима́ться чаепи́тием піць чай (гарба́ту), чаява́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зарыпе́ць, ‑піць; зак.

Пачаць рыпець. // Рыпнуць, прарыпець. У хаце зарыпелі масніцы, і на парог выйшаў мужчына. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)