спустя́ предлог с вин. праз (што), пасля́ (чаго), пасля́ таго́, як прайшо́ў (міну́ў); (погодя) счака́ўшы; (позднее) пазне́й;

спустя́ час праз гадзі́ну;

спустя́ не́сколько дней праз не́калькі дзён (пасля́ не́калькіх дзён);

приду́ немно́го спустя́ прыйду́ тро́хі пачака́ўшы (тро́хі пазне́й).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кульміна́цыя, -і, ж.

1. Праходжанне свяціла праз нябесны мерыдыян (спец.).

2. Пункт найвышэйшага ўздыму, напружання ў развіцці чаго-н.

К. падзей.

|| прым. кульмінацы́йны, -ая, -ае.

К. момант.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мы́тня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Установа, якая ажыццяўляе кантроль над правозам тавараў праз граніцу і займаецца зборам пошлін за такі правоз, таможня.

|| прым. мы́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прале́гчы, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ля́жа, -ля́гуць; -лёг, -лягла́, -ло́; зак.

Размясціцца, легчы, прайсці, працягнуцца ўздоўж чаго-н.

Праз лес праляжа дарога.

|| незак. праляга́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шы́бенік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Чалавек, пакараны смерцю праз павешанне на шыбеніцы.

2. Свавольнік, балаўнік або той, хто заслугоўвае толькі шыбеніцы; бандыт, галаварэз (разм., лаянк.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

очки́ акуля́ры, -раў ед. нет;

◊

сквозь ро́зовые очки́ праз ружо́выя акуля́ры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пове́шение паве́шанне, -ння ср.;

казнь че́рез пове́шение пакара́нне сме́рцю праз паве́шанне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пи́чкать несов.

1. разг. дава́ць праз ме́ру, напіха́ць (каго, што, чым);

пи́чкать больно́го лека́рствами дава́ць праз ме́ру хво́раму ле́кі;

2. перен. нашпіго́ўваць, шпігава́ць, набіва́ць, начыня́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заго́н², -а і -у, м.

1. -у, гл. загнаць (у 1 знач.).

2. -а. Ланцуг загоншчыкаў на паляванні.

Воўк прарваўся праз з.

◊

У загоне (разм.) — у закінутым стане.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

злі́тны, -ая, -ае.

1. Які зліўся, злучыўся ў адно; суцэльны.

З. тлум.

2. Пра напісанне слоў: не асобны, не праз злучок.

Злітнае напісанне прыслоўяў.

|| наз. злі́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)