віно́, -а́, мн. ві́ны, він і -аў, н.

Алкагольны напітак, прыгатаваны з ягад, садавіны.

Чырвонае в.

Вінаградныя віны.

Сталовае в.

|| памянш. вінцо́, -а́, н. (разм.).

|| прым. ві́нны, -ая, -ае.

В. пах.

В. склеп.

○

Вінныя ягады — сушаныя плады фігавага дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзіра́віць, ‑раўлю, ‑равіш, ‑равіць; незак., што.

Рабіць дзіркі ў чым‑н. [Весялоў] успомніў усё: і завыванне ветру ў стропах парашута, і сухі трэск куль, што разрывалі, дзіравілі шоўк, і пах свежых сасновых дошак, і пах салідолу ад халодных авіябомб. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пря́ный прям., перен. во́стры, рэ́зкі;

пря́ный вкус во́стры (рэ́зкі) смак;

пря́ный за́пах во́стры (рэ́зкі) пах.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́ха, -і, ДМ па́се, мн. -і, пах, ж.

Унутраная частка плечавога выгібу.

Несці скрутак пад пахай.

Узяць што-н. пад паху або пад пахі.

◊

Лахі пад пахі (разм.) — узяўшы самае неабходнае, хутчэй выбірацца адкуль-н.

|| прым. па́хавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дуры́ць, дуру́, ду́рыш, ду́рыць; незак. (разм.).

1. Ап’яняць, дурманіць.

Пах кветак дурыць галаву.

2. Падманваць, збіваць з толку.

Не дуры галавы.

3. Рабіць глупства, недарэчныя ўчынкі.

Ты мне не дуры!

|| зак. задуры́ць, -дуру́, -ду́рыш, -ду́рыць; -ду́раны (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ядаві́ты, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца ядам (у 1 знач.), які выклікае атручэнне.

Ядавітыя рэчывы.

Я. грыб.

Я. газ.

2. перан. Зласлівы, з’едлівы.

Ядавітая іронія.

Я. чалавек.

Ядавіта (прысл.) сказаць.

3. Пра колер, пах: непрыемны, рэзкі (разм.).

|| наз. ядаві́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кро́павы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кропу; прыгатаваны з кропу. Кропавы пах. Кропавая прыправа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

туберо́завы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да туберозы. Туберозавы пах. // Атрыманы з туберозы. Туберозавы алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шалфе́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шалфею. Шалфейны пах. // Прыгатаваны з шалфею. Шалфейнае піццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Начвэ́ндзіць экспр. ’надыміць, накурыць’ (шчуч., З нар. сл.). Да чвэнд (чвэнт) ’непрыемны пах’, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)