кратало́ўка, ‑і, ДМ ‑лоўцы; Р мн. ‑ловак; ж.

Пастка для лоўлі кратоў. Паставіць краталоўку ў пару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́ставіць, -таўлю, -тавіш, -тавіць; -таўлены; зак.

1. што. Паставіць, вынесці за межы чаго-н.

В. вазоны з пакоя на балкон.

2. што. Выняць устаўленае.

В. падвойныя рамы з акон.

3. каго (што). Выгнаць (разм.).

В. за дзверы свавольніка.

4. каго-што. Змясціць для агляду.

В. карціны на прагляд.

В. напаказ.

5. каго-што. Паставіць, размясціць (варту і пад.).

В. вартавых.

6. каго-што. Прапанаваць, вылучыць.

В. кандыдата.

7. перан., што. Выказаць прапанову, патрабаванне.

В. ультыматум.

8. перан., каго-што. Паказаць у тым або іншым выглядзе.

В. на пасмешышча.

9. каго-што. Знайшоўшы, сабраўшы, даць для пэўнай мэты.

В. вялікую армію.

В. пачастунак.

10. што. Напісаць, паставіць, вывесці.

В. вучням гадавыя адзнакі.

|| незак. выстаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. выстаўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

торе́ц тарэ́ц, род. тарца́ м.; старча́к, -ка́ м.;

◊

поста́вить торцо́м паста́віць старчако́м (стаўма́).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ру́бам нареч. ребро́м, на ребро́;

◊ паста́віць пыта́нне р. — поста́вить вопро́с ребро́м;

стаць р. — разг. воспроти́виться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пастаўля́ць (чэрв.) ’пабудаваць’, шальч. ’направіць, адрамантаваць’ (Сл. ПЗБ). Да паста́віць < прасл. staviti ’будаваць’, параўн. ст.-руск. поставлениѥ, ст.-польск. stawienie, чэш. stavení ’будынак’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прадпіса́ць, -пішу́, -пі́шаш, -пі́ша; -пішы́; -пі́саны; зак., каму што і з інф.

1. Аддаць распараджэнне, загадаць (афіц.).

П. выехаць.

2. Паставіць у абавязак выконваць што-н. (кніжн.).

П. строгую дыету.

|| незак. прадпі́сваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пляц, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Зямля пад сядзібай, агародам.

Паставіць хату на добрым пляцы.

2. Прызначаная для забудовы тэрыторыя ў горадзе або вёсцы.

3. Плошча для ваенных парадаў і страявых заняткаў (гіст.).

Вучэбны п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыпяча́таць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што (разм.).

1. Запячатаць чым-н.

П. сургучом.

2. Паставіць пячатку на чым-н.

П. дакумент.

3. перан. Моцна прыціснуць, прыбіць.

Моцны дождж прыпячатаў траву.

|| незак. прыпяча́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пераштэмпелява́ць, ‑пялюю, ‑пялюеш, ‑пялюе; зак., што.

1. Паштэмпеляваць усё, многае. Пераштэмпеляваць усе пісьмы.

2. Паставіць штэмпель яшчэ раз, нанава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абязлі́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.

Паставіць у такія ўмовы, пры якіх ніхто асабіста не адказвае за справу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)