напіля́ць
‘моцна кусаць, джгаць каго-небудзь; пілаваць што-небудзь і без прамога дапаўнення; няўмела іграць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
напіля́ю |
напіля́ем |
| 2-я ас. |
напіля́еш |
напіля́еце |
| 3-я ас. |
напіля́е |
напіля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
напіля́ў |
напіля́лі |
| ж. |
напіля́ла |
| н. |
напіля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
напіля́й |
напіля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
напіля́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
надёжно нареч.
1. надзе́йна; (верно) пэ́ўна;
2. (прочно) надзе́йна, мо́цна, трыва́ла;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
усхадзі́цца, -хаджу́ся, -хо́дзішся, -хо́дзіцца; зак.
1. Дайсці да крайняй ступені праяўлення чаго-н.; пачаць моцна дурэць, сваволіць.
Дзеці ўсхадзіліся, не суняць.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пачаць моцна бушаваць (пра з’явы прыроды).
Усхадзіўся вецер.
|| незак. усхо́джвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
напава́л, прысл.
1. Адразу насмерць.
Забіць звера н.
2. перан. Вельмі моцна; пераканальна.
Факты білі н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
галёкаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).
Моцна крычаць, звычайна пераклікаючыся ў лесе.
|| наз. галёканне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
га́хнуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак. (разм.).
Моцна ўдарыцца, стукнуцца аб што-н.
Г. аб дзверы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ля́снуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак. (разм.).
Моцна стукнуцца аб што-н.
Л. рукой аб вушак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
акале́лы, -ая, -ае.
1. Змерзлы, моцна азяблы.
Акалелыя рукі.
2. Мёртвы (часцей пра жывёлін).
А. воўк.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
акачане́лы, -ая, -ае.
Які моцна замёрз, застыў ад холаду; адубелы.
Акачанелыя рукі.
|| наз. акачане́ласць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бра́знуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -ніся; зак. (разм.).
Моцна, з сілай упасці; грымнуцца, грукнуцца.
Б. аб падлогу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)