круцёлка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. (разм.).

1. Назва розных прыстасаванняў, прадметаў, якія круцяцца.

2. Легкадумная, ветраная жанчына.

|| прым. круцёлачны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прастыту́тка, ‑і, ДМ ‑тутцы; Р мн. ‑тутак; ж.

1. Жанчына, якая займаецца прастытуцыяй; публічная жанчына.

2. перан. Разм. Беспрынцыповы, прадажны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

меге́ра, ‑ы, ж.

Злая, сварлівая жанчына.

[Ад імя адной з трох багінь кроўнай помсты ў грэчаскай міфалогіі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рабо́тніца, ‑ы, ж.

1. Жан. да работнік (у 1, 3 знач.).

2. Жанчына-рабочы.

•••

Хатняя работніцажанчына, якая абслугоўвае па найму гаспадарку сям’і.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няпэ́ўны, -ая, -ае.

1. Які не заслугоўвае давер’я; ненадзейны.

Няпэўныя звесткі.

2. Дакладна не ўстаноўлены.

Няпэўнага ўзросту жанчына.

3. Пазбаўлены цвёрдасці, упэўненасці, нерашучы.

Няпэўныя крокі.

|| наз. няпэ́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фі́фа, -ы, мн. -ы, фіф, ж. (разм., пагард.).

Пустая, легкадумная дзяўчына або жанчына, якая думае толькі пра сваю знешнасць.

|| памянш. фі́фачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кару́начніца, ‑ы, ж.

Жанчына, якая вырабляе карункі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кура́тніца, ‑ы, ж.

Жанчына, якая даглядае курэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вышыва́льшчыца, ‑ы, ж.

Жанчына, якая займаецца вышываннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дульцыне́я, ‑і, ж.

Жарт., іран. Любімая жанчына.

[Ад імя, прыдуманага героем рамана Сервантэса Дон Кіхотам для сялянкі Альфонсы, якую ён абраў у якасці сваёй дамы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)