Verbum

асі́лак, -лка, мн. -лкі, -лкаў, м.

1. Герой беларускіх казак, воін вялікай сілы, мужнасці; волат.

2. перан. Чалавек магутнай сілы, мужнасці, адвагі.

|| прым. асі́лкавы, -ая, -ае.

Асілкавая постаць.

ба́гна, -ы, ж.

1. Топкае балота, дрыгва.

Праваліцца ў багну.

2. перан. Усё, што засмоктвае і цягне чалавека да адсталасці і коснасці.

Б. мяшчанства.

|| прым. ба́гнавы, -ая, -ае.

бічава́ць, -чу́ю, -чу́еш, -чу́е; -чу́й; незак., каго-што.

1. Біць, хвастаць бізуном, бічом¹ (у 1 знач.).

2. перан. Выкрываць недахопы, рэзка крытыкаваць.

Б. бюракратаў.

|| наз. бічава́нне, -я, н.

абшліфава́цца, -фу́юся, -фу́ешся, -фу́ецца; -фу́йся; -фава́ны; зак.

1. Паддацца шліфоўцы.

Камень добра абшліфаваўся.

2. перан. Стаць больш выхаваным, культурным (разм.).

А. ў горадзе.

|| незак. абшліфо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

адрадзі́цца, -раджу́ся, -ро́дзішся, -ро́дзіцца; зак.

1. Аднавіцца, стаць зноў дзейным, жывым; аджыць.

Адрадзілася народная гаспадарка.

2. перан. Абудзіцца да новага жыцця, паявіцца зноў.

|| незак. адраджа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

адфутбо́ліць, -лю, -ліш, -ліць; зак., каго-што (разм., перан.).

Пазбавіцца ад каго-, чаго-н., перадаўшы ці пераслаўшы каму-н. другому.

А. скаргу другому.

|| незак. адфутбо́льваць, -аю, -аеш, -ае.

адэ́пт, -а, М -пце, мн. -ы, -аў, м.

1. (кніжн.). Чалавек, азнаёмлены з тайнамі якога-н. вучэння, секты.

2. перан. Заўзяты паслядоўнік, прыхільнік якога-н. вучэння.

А. анархізму.

азна́чыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -чыцца; зак.

1. Стаць прыметным, абазначыцца.

Выразней азначыліся маршчыны на лбе.

2. перан. Вызначыцца, намеціцца.

Азначылася кола інтарэсаў.

|| незак. азнача́цца, -а́ецца.

акрыя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; зак.

1. Прыйсці ў ранейшы нармальны стан пасля хваробы, якога-н. бедства і пад., ачуняць, набрацца сіл.

А. на волі.

2. перан. Ажыць душой.

амальга́ма, -ы, ж.

1. Сплаў некаторых металаў з ртуццю, а таксама раствор металу ў ртуці (спец.).

2. перан. Разнародная сумесь, спалучэнне чаго-н. (кніжн.).

|| прым. амальга́мны, -ая, -ае.