канава́л, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

1. Знахар, які лечыць коней (уст).

2. перан. Пра дрэннага ўрача, невука ў медыцыне (пагард.).

Такому канавалу не даверыш сваё здароўе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)