Паве́раны ’асоба, якая мае правы дзейнічаць ад імя якой-н. асобы або ўстановы ў афіцыйным парадку’ (ТСБМ, Др.-Падб.). З рус. пове́ренный ’тс’ (параўн. Крукоўскі, Уплыў, 71).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Раза́к ’разак (трава)’, ’асака’ (чэрв., воран., лід., трак., паст., іўеў., ганц., барыс., докш., дзятл., Сл. ПЗБ), ’трыснёг’ (Кіс.). Утворана ад рэ́заць (гл.), паколькі расліна мае вострыя краі.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Скалавокі, скалого́кый ‘прыжмураны, з прыжмуранымі вачыма’ (Клім.), скалоокі, скалеокі ‘тс’ (ТС). Да скаліць (вочы) ‘прыжмурваць’ (гл.). Укр. скалоо́кий ‘той, які мае бяльмо на воку’, да скалка ‘бяльмо’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ві́лачны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае дачыненне да вілкі (у 1 знач.).
2. Які мае дачыненне да вілак, вілаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
амія́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да аміяку. Аміячны завод. // Які мае ў сабе аміяк. Аміячная салетра. Аміячная соль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ікраны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае ў сабе ікру. Ікраная рыба.
2. Які мае адносіны да ікры. Ікраная бочка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кінеты́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да кінетыкі. Кінетычная тэорыя.
2. Які мае адносіны да руху. Кінетычная энергія.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хло́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да хлору. Хлорны пах. // Які мае ў сабе хлор. Хлорная кіслага. Хлорная вапна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чин
1. чын, род. чы́ну м.;
2. (чиновник) уст. чын, род. чы́на м.;
3. (порядок) уст. лад, род. ла́ду м.; (обычай) звы́чай, -чаю м.;
◊
без чино́в без цырымо́ніі;
чин чи́ном як след, як ма́е быць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Вуша́ты ’з вялікімі вушамі’ (Нас., Байк. і Некр., КСТ). Ад ву́ха, ву́шы з суфіксацыяй, характэрнай для прыметнікаў са значэннем ’які мае пэўную асаблівасць’; параўн. барадаты, насаты і інш.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)