Verbum

па́пула, ‑ы, ж.

Спец. Цвёрды вузялок на скуры чалавека, які ўтвараецца пры раздражненнях скуры, захворваннях.

[Ад лац. papula — прышч.]

паро́к, ‑у, м.

У выразе: парок сэрца — хвароба, пры якой дэфармуюцца клапаны і адтуліны сэрца.

парткале́гія, ‑і, ж.

Калегія пры Камітэце партыйнага кантролю КПСС, якая займаецца разглядам асабістых спраў камуністаў.

патапсіхало́гія, ‑і, ж.

Галіна псіхалогіі, якая вывучае заканамернасці парушэння псіхічнай дзейнасці пры паталогіі (хваравітасці) мозгу.

[Ад грэч. pathos— хвароба і слова псіхалогія.]

паўбо́кс, ‑у, м.

Мужчынская стрыжка, пры якой валасы з бакоў галавы і ззаду падстрыгаюцца машынкай.

пісто́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пістона. // Які страляе пры дапамозе пістона. Пістоннае ружжо.

політэхні́зм, ‑у, м.

Сістэма навучання, пры якой тэарэтычна і практычна знаёмяцца з галоўнымі галінамі вытворчасці.

[Ад грэч. poly — многа і technē — майстэрства.]

праменепраламле́нне, ‑я, н.

Спец. Змена кірунку светлавога праменя пры пераходзе з аднаго асяроддзя ў другое.

апламбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., што.

Накласці на што‑н. пломбу; запячатаць пры дапамозе пломбы.

арэо́метр, ‑а, м.

Прылада, пры дапамозе якой вызначаецца шчыльнасць вадкасці, удзельная вага рэчыва і пад.

[Ад грэч. araios — няшчыльны, разрэджаны і metreo — вымяраю.]