Кіёўкі ’кукуруза’ (Дэмб. 1, Бяльк., Мат. Маг.). Гл. кійкі, кіёўка4.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лесапе́та (рэч., Мат. Гом.) — скажонае літаратурнае веласіпед. Заканчэнне аформлена паводле карэта.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ліго́та ’палёгка ў выкананні абавязкаў’ (жытк., Мат. Гом.). Да ільгота (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Малінэс ’маянэз’ (чачэр., Мат. Гом.). Скажоная форма з менай й > лʼ.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мы́дла ’мыла’ (петрык., Мат. Гом.; Сл. ПЗБ). З польск. mydło ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мяпу́шка ’кончык (пальца)’ (б.-каш., Мат. Гом.). Да мякушка < смяккі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Насласні́ць ’намазаць (тлуста)’ (добруш., Мат. Гом.). Відаць, да слисны ’смашны, прынадны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Наўгру́нь ’галопам’ (бялын., Янк. Мат.), наўгру́м ’навыперадкі’ (Сцяшк. Сл.). Гл. угру́нь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Не́ўнік, нэвникъ ’малы гаршчок’ (пін., Мат. сев.-малорус., 2, 17). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пазу́біцца ’прарасці’ (Мат. Гом.), позу́быцца ’тс’ (Выг. дыс., палес.). Гл. зуб.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)