Ссо́рыць ‘згубіць’ (Касп., Жд. 3), сшо́рыць ‘схавацца, загубіцца, знікнуць’ (Стан.). Да сорыць, шорыць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тамава́ць ’стамляць, нудзіць, мучыць; збіваць з толку’ (Нас., Стан., Байк. і Некр.). Гл. таміць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

То́йма ’тайна, употай’ (Нас., Стан.). Ад таіць (гл.) па тыпу лежма, торчма і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нерухо́масць, ‑і, ж.

Уласцівасць нерухомага. // Стан, які характарызуецца адсутнасцю рухаў. Хлопцы застылі ў нерухомасці, сочачы за налётам. Якімовіч. Алешыны стаяць у ціхай нерухомасці. Аляхновіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няўла́джанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан няўладжанага. І пачуццё няўладжанасці агарнула душу Каваля. Савіцкі. // Адсутнасць парадку, наладжанасці ў чым‑н. Ва ўсім адчувалася няўладжанасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неаха́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан неахайнага; неакуратнасць. У хату носа паказаць нельга: неахайнасць, бруд, смурод. Міскі нямытыя на стале стаяць, хлеб непрыбраны. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пла́зменны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Які мае адносіны да плазмы (у 4 знач.). Плазменны стан.

2. Заснаваны на выкарыстанні плазмы. Плазменная металургія. Плазменная ўстаноўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бортмеха́нік, ‑а, м.

Асоба, якая ўваходзіць у склад лётнага экіпажа і адказвае за стан і работу матораў, абсталявання, апаратаў і прыбораў (на самалёце, дырыжаблі).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зімо́ўка, ‑і, ДМ ‑моўцы; Р мн. ‑мовак; ж.

1. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. зімаваць.

2. Тое, што і зімовішча. Пабудаваць зімоўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знемажэ́нне, ‑я, н.

Стан поўнай стомленасць, бяссілля, знямогі. Працаваў [Фларыян Ждановіч] гадзінамі асобна з кожным акцёрам, выматваў усе жылы і сам стамляўся да поўнага знемажэння. Мядзёлка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)