Verbum

су́даргавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сударгі. І тады з грудзей яго [Валокі] прарваўся сударгавы, нястрымны кашаль. Быкаў.

счарве́ць, ‑ее; зак.

Разм. Тое, што і счарвівець. Грыб ад старасці ўжо счарвеў, спадыспаду яго спаласаваў жук... Сачанка.

таксіко́з, ‑у, м.

Нездаровы стан арганізма, які ўзнікае ў выніку дзеяння на яго ядаў і ядавітых рэчываў (таксінаў).

тэатразна́ўства, ‑а, н.

Галіна мастацтвазнаўства, якая вывучае тэатр, яго тэорыю, гісторыю і ролю ў грамадскім жыцці. Савецкае тэатразнаўства.

увартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

Усцерагчы. Вартаваў ён людскі супакой, Толькі дзе там яго ўвартуеш. Глебка.

уго́дніцтва, ‑а, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. угоднічаць; паддобрыванне, падлашчванне, удыганне. Яго прынцыповай натуры праціўна было ўгодніцтва.

упы́н, ‑у, м.

Разм. Тое, што і упынак. Перш упыну не было на Юстапа з яго скаргамі. Калюга.

фідэі́зм, ‑у, м.

Ідэалістычны напрамак у буржуазнай філасофіі, які адмаўляе навуковае пазнанне свету і замяняе яго рэлігійнай верай.

[Ад лац. fides — вера.]

шко́льніцкі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы школьніку, яго ўзросту. Са школьніцкай гарэзлівасцю крыкнула.. Любка [Коху]: — Ты зусім не ведаеш.. слова [патрыятызм]. Лынькоў.

шпо́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак., каго.

Удараць шпорамі па баках каня, каб прымусіць яго хутчэй бегчы. Шпорыць каня.