святая́ннікавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да святаянніку. Святаяннікавыя кветкі. Святаяннікавы чай.
2. у знач. наз. святая́ннікавыя, ‑ых. Сямейства двухдольных адна- і шматгадовых пераважна травяністых раслін, да якіх адносяцца святаяннік і іншыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ку́шать несов. е́сці; (пить) піць;
ку́шать пиро́г е́сці піро́г;
ку́шать чай уст. піць чай;
ку́шайте! (ешьте) е́шце!; (пейте) уст. пі́це!;
ку́шать по́дано на стол пада́дзена;
пожа́луйте ку́шать! про́сім (прашу́) да стала́!, калі́ ла́ска да стала́!
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зада́ча ж., в разн. знач. зада́ча;
алгебраі́чная з. — алгебраи́ческая зада́ча;
ста́віць сваёй ~чай — ста́вить свое́й зада́чей
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
укі́нуць, -ну, -неш, -не; укі́нь; -нуты; зак.
1. каго-што ў што. Кінуць, апусціць унутр.
У. камень у ваду.
2. чаго ў што або каму. Налажыць, дабавіць чаго-н. у што-н.; даць корму.
У. два драбкі цукру ў чай.
У. сена коням (разм.).
|| незак. укіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і укі́дваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. укіда́нне, -я, н. і укі́дванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цу́кар, -кру м.
1. са́хар;
чай з цу́крам — чай с са́харом;
трысняго́вы ц. — тростнико́вый са́хар;
бурако́вы ц. — свеклови́чный са́хар;
мало́чны ц. — хим. моло́чный са́хар;
2. чаще мн., спец. цу́кры, -раў сахара́;
○ по́сны ц. — по́стный са́хар
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
завари́ть сов.
1. завары́ць, мног. пазава́рваць;
завари́ть чай завары́ць чай;
завари́ть те́сто завары́ць це́ста;
завари́ть кле́йстер завары́ць кле́йстар;
2. (запарить) запа́рыць;
завари́ть бельё запа́рыць бялі́зну;
3. техн. завары́ць;
4. перен., прост. завары́ць;
завари́ть ка́шу завары́ць ка́шу;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дзьму́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Перарывіста, з перапынкамі дзьмуць. Чай гарачы, Ляксей доўга дзьмухае на яго, глыне глыток і зноў дзьмухае. Жычка. Алесь прывалок два вялізныя кашы бульбы, засопся, пачаў дзьмухаць на расчырванелыя рукі. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сёрбаць несов.
1. в разн. знач. хлеба́ть;
с. капу́сту — хлеба́ть щи;
с. чай — хлеба́ть чай;
2. (пить небольшими глотками время от времени) прихлёбывать;
гаво́рачы, ён уве́сь час ~баў малако́ — разгова́ривая, он всё вре́мя прихлёбывал молоко́;
3. отхлёбывать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Кафэ́ ’невялікі рэстаран, дзе прадаюць каву, чай, закускі і пад.’ (ТСБМ, БРС). Запазычанне адносна новага часу з рус. мовы. Рус. кафе́ ’тс’ у сваю чаргу ўзята з франц. мовы ў сярэдзіне XIX ст. (у франц. мове café ў сучасным значэнні вядома з канца XVII ст. і ўзнікла на базе слова café ’кофе’). Гл. Шанскі, 2, К, 100; Фасмер, 2, 212, 356; Слаўскі, 2, 104–105.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
зано́сіць несов.
1. в разн. знач. заноси́ть; (доставлять — ещё) относи́ть, сноси́ть; (вписывать куда-л. — ещё) вноси́ть;
2. перен. уноси́ть;
1, 2 см. зане́сці;
3. разг. попа́хивать, припа́хивать; отдава́ть;
з. бензі́нам — попа́хивать бензи́ном;
чай ~сіў ры́бай — чай отдава́л ры́бой
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)