псіхічнахво́ры, ‑ая, ‑ае.

Хворы на псіхіку; псіхічна ненармальны. / у знач. наз. псіхічнахво́ры, ‑ага, м.; псіхічнахво́рая, ‑ай, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

транспарта́бельны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які можа быць транспартаваны; прыгодны, прыдатны для транспартавання. Транспартабельныя гатункі яблыкаў. Транспартабельны хворы.

[Фр. transportable.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сухры́льны ’хворы’ (Сцяшк. Сл.). Гл. хрылік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

слабе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

Рабіцца слабым ці больш слабым (у 1—4, 6 і 7 знач.).

Вецер слабее.

Хворы прыкметна слабее.

|| зак. аслабе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е і саслабе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

|| наз. аслабле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жаўту́шны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з жаўтухай, выкліканы ёй. Жаўтушны колер скуры. // Разм. Хворы на жаўтуху; з жаўтухай. Жаўтушнае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сухо́тнік, ‑а, м.

Разм. Хворы на сухоты. Саюз пісьменнікаў пасылае яго лячыцца ў санаторый для сухотнікаў «Новая Ельня». Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэці́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Хворы на крэцінізм (у 1 знач.).

2. Пра разумова абмежаванага, тупога чалавека (лаянк.).

|| ж. крэці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. крэці́нскі, -ая, -ае (да 2 знач.; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сіфіліты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да сіфілісу, уласцівы сіфілісу. Сіфілітычны сын.

2. Які хварэе на сіфіліс. Сіфілітычны хворы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цярплі́вы

1. терпели́вый;

ц. хво́ры — терпели́вый больно́й;

2. (покорный) безро́потный;

~вае стварэ́нне — безро́потное существо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кіла́вы ’хворы на грыжу’ (Сл. паўн.-зах., Сцяшк., Сцяц., Мал.). Гл. кіла 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)