Прылажы́цца ’набыць навык’: не магла прылажыцца па‑руску гаварыць (смарг., Сл. ПЗБ). Да прылажы́ць < лажы́ць (гл.) з пашырэннем семантыкі. Параўн. укр. приложи́ти ’прыстасаваць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пана́дзіцца ’прывучыцца, набыць звычку да чаго-н. непажаданага’ (ТСБМ, ТС, Сл. ПЗБ), пана́длівы, пана́дны, пана́да, пана́дка ’дрэнная звычка’. Прэфіксальны зваротны дзеяслоў ад надзіць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́вучыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.
1. з інф. Навучыцца, набыць веды, уменне рабіць што‑н. Вывучыцца гаварыць па-англійску. Вывучыцца плаваць.
2. за каго, на каго і без дап. Набыць спецыяльнасць, стаць адукаваным, закончыць навучанне. Вывучыцца на трактарыста, на інжынера. □ Прайшлі гады. Былы батрак вывучыўся, стаў сакратаром райкома. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нацыяналізава́цца, ‑зуецца; зак. і незак.
1. Стаць (станавіцца) нацыянальным, набыць (набываць) нацыянальны характар.
2. толькі незак. Зал. да нацыяналізаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зарадзі́цца², -дзі́цца; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць зараджаным.
2. перан. Набыць некаторы запас энергіі, падбадзёрыць сябе чым-н.
З. бадзёрасцю.
|| незак. зараджа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
|| наз. зара́дка, -і, ДМ -дцы, ж. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
намяня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., чаго.
1. Набыць шляхам абмену нейкую колькасць чаго‑н. Намяняць марак. □ З хаты памянялі на яду ўсё, што можна было памяняць. Цяпер трэба рабіць нейкі абарот.. Ніна прыкідвае, колькі яна можа намяняць за тое, што ў торбе. Арабей.
2. Разменьваючы, набыць якую‑н. колькасць дробных грошай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазалаці́цца, ‑лоціцца; зак.
1. Пакрыцца пазалотай, афарбавацца ў залацісты колер.
2. Набыць ад святла залацістае адценне, колер. Пазалаціліся стрэхі хат.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прытаргава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., каго-што.
Разм. Дамовіцца пра цану, збіраючыся купіць, набыць што‑н. Прытаргаваць хату. Прытаргаваць карову.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карму́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.
1. Карыта, скрынка і пад., у якія кладуць корм для жывёлы, птушак.
2. перан. Пра месца, дзе можна пажывіцца, набыць што-н. для сябе незаконным спосабам (разм., неадабр.).
|| прым. карму́шачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
крышталізава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -зу́ецца; зак. і незак.
1. Ператварыцца (ператварацца) у крышталі.
2. перан. Набыць (набываць) пэўныя ўстойлівыя формы (кніжн.).
Крышталізуюцца новыя ідэі.
|| зак. таксама вы́крышталізавацца, -зуецца і закрышталізава́цца, -зу́ецца (да 1 знач.).
|| наз. крышталіза́цыя, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)