прытаргава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., каго-што.
Разм. Дамовіцца пра цану, збіраючыся купіць, набыць што‑н. Прытаргаваць хату. Прытаргаваць карову.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)