недаацані́ць, -цаню́, -цэ́ніш, -цэ́ніць; -цэ́нены; зак., каго-што.

Недастаткова, не ў поўнай меры ацаніць каго-, што-н., прызнаць чые-н. якасці.

|| незак. недаацэ́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. недаацэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

як-нія́к, прысл.

1. У нейкай меры, пэўным чынам.

Я ж яшчэ магу як-ніяк стаяць на нагах.

2. у знач. пабочн. сл. Усё ж такі.

Чаго нам быць у злосці, мы ж, як-ніяк, — радня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абкармі́ць, ‑кармлю, ‑корміш, ‑корміць; зак., каго.

Накарміць звыш меры; пашкодзіць здароўю, даўшы з’есці лішняе. Абкарміць дзіця малаком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэанімацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэанімацыі. Рэанімацыйныя меры. // Прызначаны для рэанімацыі. Рзанімацыйнае аддзяленне. Рэанімацыйная апаратура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эпізаатало́гія, ‑і, ж.

Галіна ветэрынарыі, якая вывучае заканамернасці ўзнікнення, пашырэння эпізаотый і распрацоўвае меры барацьбы з імі.

[Ад грэч. epi — на, над, пры, zóon — жывёла і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изли́шествовать несов. не ве́даць ме́ры, ужыва́ць праз ме́ру;

изли́шествовать в пи́ще е́сці праз ме́ру;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Наба́хаць ’наліць (звыш меры)’ (Сцяц.). Гл. ба́хаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

палаві́нчаты, -ая, -ае.

1. Які складаецца з дзвюх частак, палавін (спец.).

Палавінчатая цэгла (бітая).

2. перан. Пазбаўлены цэласнасці, паслядоўнасці, які не даводзіць чаго-н. да канца.

Палавінчатыя меры.

Палавінчатае рашэнне.

|| наз. палаві́нчатасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рашу́чы, -ая, -ае.

1. Цвёрды ва ўчынках, без хістанняў.

Р. чалавек.

2. Які не дапускае пярэчанняў, цвёрды.

Р. адказ.

Рашучыя меры.

3. Найбольш важны, які вызначае далейшы ход, развіццё чаго-н.

Р. момант.

|| наз. рашу́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Набеёдаваць ’наваліць звыш меры’ (Нас.). Гл. бяёдаваць, баёдаваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)